Lucien Adolphe Bechmann (1880 Parijs-1966 Parijs) was een franse architect van Joodse komaf.

In zijn tijd beroemd en geëerd maar min of meer in de vergetelheid geraakt. Bechmann had een uitgebreid oeuvre, waarvan veel is verdwenen. Ik zal proberen in chronologische volgorde een lijstje te maken van dat wat over is:

1902-1904 Crèche van de wijk de La Gare (13e arr.) Deze crèche staat op  6 rue Baptiste Renard. Ik maakte mijn foto omdat ik het hekje zo leuk vond, niets wetende over architect etc. Bij mijn onderzoek voor dit artikel kwam ik de oude foto tegen en herkende het hekje. Métro 14 Olympiades

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1909-1912 Hôpital Rothschild, 76 rue de Picpus/rue Santerre (12e arr.) Een eerste Hôpital Rothschild werd gesticht in de 19e eeuw door baron James de Rothschild met als bestemming de zorg voor personen van het Joodse geloof.Op initiatief van baron Edmond de Rothschild ontwierp Bechmann een nieuw ziekenhuis Rothschild op hetzelfde adres en met dezelde bestemming. Het ziekenhuis is tegenwoordig bestemd voor gehandicapten-, ouderen- en tandheelkundige zorg.Bechmann bouwde kleine zelfstandige units teneinde isolement van de zieken te waarborgen en zo het risico van besmetting zo klein mogelijk te houden. De gebouwen doen denken aan een tuinstad met veel bloemen op de begane grond. Bechmann heeft daartoe een omvangrijke voorstudie gemaakt samen met de hoofdarts van het ziekenhuis, geinspireerd door moderne buitenlandse ziekenhuizen. Tijdens de 1e Wereldoorlog werden gewonden opgenomen zonder onderscheid in geloof.

 

 

 

In 2005 werd in de rue Santerre nieuwbouw ontworpen door de architect Bruno Gaudin ivm uitbreiding van het ziekenhuis. Dit gebouw is in 2010 opgeleverd. Métro 6 Picpus of Bel-air.

 

 

 

 

 

 

1912-1913: Synagogue Chasseloup-Laubat, 14 rue Chasseloup-Laubat (15e) in opdracht van baron Edmond de Rothschild als voorzitter van de Joodse kerkenraad in Parijs, ontwierp Lucien Bechmann deze synagoge met woonhuis in byzantijnse stijl. Terwijl de andere grote synagoges die 30 tot 35 jaar eerder waren gebouwd, hun hoofdgevels direct aan de straat hadden (bijv. de Grote synagoge in de rue de la Victoire (1874), kiest Bechmann voor een ingang via een binnenhof. Het gebouw is opgetrokken in beige baksteen afgezet met witte steen voor de hoeken, de roosvensters en de bogen. Métro 6 Cambronne.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vanaf 1910: de vader van Bechmann was directeur van de maatschappij Nord-Sud (métro’s) en vertrouwde de aankleding van de huidige stations van lijn 12 (lijn A van de Nord-Sud) toe aan zijn zoon, met name de ronde ingangszaal van station Saint-Lazare (8e arr) in samenwerking met de keramisten Gentil en Bourdet.

1913-1920: HBM (habitations à bon marché) Claude Decaen. Dit grote complex goedkope huurwoningen (sociale woningbouw voor de gemeente Parijs staat op 72 rue Claude Decaen/rue Tourneux (12e arr.) Métro 8 Daumesnil of Michel Bizot.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1919-1921 Domaine des quatre Vents, ook wel genaamd “Le Cottage”. Dit grote verblijf staat op een terrein van ongeveer 4 hectares op een plateau gelegen aan 60 bis rue du 19 Janvier in de gemeente Garches. Gebouwd in de anglo-normandische stijl , een stijl die zijn voorkeur had maar die hij nauwelijks gebruikte omdat hij zich meestal richtte op wat de klant wilde. Dit grootse gebouw was eigendom van Pierre Benjamin, baron de Gunzbourg. In het huis is voor de lambrisering, vloeren, kasten etc. gebruik gemaakt van eikenhout in plaats van het goedkopere “amerikaanse tulpenboomhout” omdat voor zo’n chique huis alles “uit de kast” moest worden getrokken. Op 24 oktober 1972 verkreeg de gemeente Garches het eigendom van het complex. Tegenwoordig wordt de 1e etage gebruikt als gemeentelijke muziek-, dans-, en toneelschool waar iedere week meer dan 700 leerlingen, kinderen, tieners en volwassenen, ontvangen worden.In het vrijetijdscentrum worden 140 kinderen ’s woensdags en in de schoolvakanties opgevangen voor verschillende activiteiten in de buitenlucht en in zalen voor leerzame doelen. (Deze informatie is uit 2015). Bus 360 La Défense- Garches, halte Quatre Vents

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1922-1954 La Cité internationale universitaire de Paris (CiuP). Na het einde van de 1e Wereldoorlog werden er plannen gemaakt voor het oprichten van een stichting met als doel het bouwen van studentenverblijven per land en zodoende tot verbroedering en samenwerking te bereiken van vele studenten vanuit de hele wereld. Door verschillende publieke- en privé-weldoeners werd uiteindelijk besloten tot aankoop van grond die was vrijgekomen door de afbraak van de ommuring van 1840 van staatshoofd Thiers, gelegen in het 14e arr. langs de huidige Bd. Jourdan tot aan de Périphérique. Door Emile Deutsch de la Meurthe (een rijke “oliebaron” uit de Elzas en bovendien  familiebanden met de vrouw van Bechmann) werd Bechmann in 1922 gevraagd een ontwerp voor de totale cité te maken op kosten van de Stichting  Emile et Louise Deutsch de la Meurthe. In 1923 ontwierp Bechmann het 1e paviljoen van de cité:: de Fondation Deutsch de la Meurthe voor Franse studenten op 37 Bd. Jourdan. Métro 4, RER B Cité Universitaire, Tram 3A Cité Universitaire.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit complex werd gebouwd op de plek van het oude bastion nr. 82 van de ommuring van Thiers, die 94 bastions telde…

 

 

 

 

 

In 1933 werd het Maison Internationale ontworpen samen met architect Jean-Frédéric Larson met aan 17 Bd Jourdan de ingang- en administatie-gebouwen..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lucien Bechmann is van 1923 tot 1954 raadgevend architect van de Cité internationale universitaire de Paris geweest.

1930: Washington Plaza, Immeuble Shell. Dit is één van de bekendste gebouwen van Bechmann op 38-44 rue Washington (8e arr). In opdracht van de zelfde Emile Deutsch de la Meurthe, die samen met zijn familie in 1922 eigenaar was van Naamloze Vennootschap Pétroles Jupiter,in 1948 opgegaan in de maatschppij Shell France, ontwierp Bechmann de kantoorgebouwen voor Shell in het kantorencomplex Washington Plaza, ook van zijn hand, in rue Washington, rue d’Artois en rue de Berri. Métro 1 George V, 9 St. Philippe du Roule. Bechmann had voor dit ontwep een studiereis naar de VS gemaakt met name om de bouw van wolkenkrabbers te bestuderen voor wat betreft het beheer van een dergelijk groot werk zoals planning, materialen etc. en was daardoor in staat de bouw met een jaar te bekorten, wat de kosten ten goede kwam.

 

 

 

 

 

 

 

 

Lucien Bechmann heeft gedurende de hele periode van zijn werkzame leven vele woongebouwen ontworpen die er nog wel staan, met name in het 16e arr., waarvan ik geen foto’s heb, wel op streetview heb bekeken, maar naar mijn “bescheiden” mening niet persé spectaculair maar wel mooi,: een kleine opsomming

1906-1907 60, 67, 71 rue des Vignes, 16e

1909-1914 1, 4 ,6 Chaussée de la Muette, 16e

Verder staat er op 19 rue de Passy, 16e, nog een garage en in

15e een ziekenhuis Saint Michel uit 1920.

Bronnen:

voornamelijk Wikipédia, archives de l’Architecture du XX siecle, Archiwebture.fr