Studio Raspail

De van oorsprong Pools Joodse Architect Bruno Elkouken ontwierp in de jaren dertig een slechts paar gebouwen in Parijs. Zijn Parijse carrière als architect werd onderbroken door de dreiging van het Nazisme, Elkouken vluchtte net als Hector Guimard naar de Verenigde Staten.

Studio-RaspailEén van zijn opmerkelijkste gebouwen is het woongebouw met ateliers, woningen en theater aan de Boulevard Raspail. Hij ontwierp het begin jaren dertig . Het gebouw is strak en minimalistisch van vormgeving maar Elkouken bracht bijzondere details. Zo heeft hij afwisselend ronde vormen en strakke hoeken gebruikt en hij zorgde dat de mooie ramen wat uitstaken en over twee verdiepingen heen spanden maar ook liet hij de Façade op verschillende plekken verspringen waardoor het gebouw dynamiek kreeg.

 

Bd Montparnasse

Andere gebouwen van Bruno Elkouken zijn te vinden aan de Rue du Theatre 138 in het 15e arrondissement en aan de Boulevard du Montparnasse (nr 148). Beide gebouwen zijn ontworpen en gebouwd in de begin jaren dertig

Architect:        Bruno Elkouken
Waar               Boulevard Raspail 216 (14e arr)
Wanneer         1934
Stijl                 Minimalistisch

Sceaux 4

Onze wandeling gaat verder van de av. Le Nôtre rechtdoor naar av. Claude Perrault langs het Lycée Lakanal tot aan avenue du Président Franklin Roosevelt waar net om de hoek links op nr. 13 Villa Snégaroff verschijnt, ontworpen in 1931 door architect Bruno Elkouken voor Dimitri Snégaroff en net als het huis van Trapenard (zie Sceaux 3) één van de eerste in de nieuwe wijk rond het Parc de Sceaux. Snégaroff , van Russische origine en gevlucht naar Parijs voor de tsaristische macht, was uitgever en stichter van Uitgeverij l’Union, gespecialiseerd in kunstboeken en genummerde en gelimiteerde uitgaven en hierdoor ook bevriend met o.a. Picasso, Ernst, Dali, Léger en Cocteau. Vurig sociaal-democraat, kreeg zijn personeel, avant la lettre, betaald verlof en ziektedagen.

 

Voor zijn huis in Sceaux ging hij voor moderne architectuur, kubistisch en kamers met hoge plafonds.

P1090288Er is nog een aardige anekdote, verteld door de huidige bewoner en kleinzoon van Snégaroff, de (in Parijs e.o. beroemde) fysiotherapeut Robert Viel: “Toen meneer Trapenard, die de eigenaar van de villa van Mallet-Stevens was, op een dag langs de cactussen-in-potten tuin van mijn grootvader kwam, bracht hij een plotseling bezoek. Zij werden vrienden door de architectuur en soms kwam Trapenard (violoncel) met mijn moeder (viool) musiceren.”. (bron: Caue92 maisons individuelles)