Aan het einde van de 19e eeuw kreeg de Parijse architect Hector Guimard de opdracht van de Compagnie du chemin de fer Métropolitain de Paris om het Parijse metronet te voorzien van karakteristieke ingangen.
Hij ontwierp de ingangen in Art Nouveau-stijl. Deze stijl kenmerkt zich door rijke decoraties en plantenmotieven. Guimard liet de ingangen in eigen ateliers bouwen en gebruikte daarbij voor die tijd vernieuwende gietijzertechnieken. zodat hij in een vrij hoge productie de metrolijnen van ingangen kon voorzien
De plaatsing van de Art Nouveau ingangen ging door tot aan WOI maar daarna stopte de opdracht. Niet alleen door de onrust van de oorlog maar ook omdat de Art Nouveau minder populair was geworden.
Nieuwe ingangen werden in andere stijl geplaatst en in de loop der jaren zijn er ok nogal wat karakteristieke “Style Guimard” ingangen verdwenen bij verbouwingen en uitbreidingen. Van de 140 Guimard ingangen zijn er nu zo’n 90 over.
Hieronder een paar van die verdwenen metroingangen van Guimard
De metro ingang van Place de Bastille. Deze metroingang is gebouwd in 1905 en was eigenlijk te vinden aan het begin van Canal Saint Martin. Deze had de bouw van een paviljoen in Pagode stijl en was voorzien van een wachtruimte. Het Paviljoen was de ingang van een enorm bovengrond station voor lijn 1.Metropolitain Bastille is gesloopt halverweg de jaren 60. De huidige metroingang Bastille geeft toegang tot metrolijn 1, 5 en 8. Meer beeld van de Bastille ingang >>>
Ook was er een paviljoen metroingang aan Place Charles de Gaulle Etoile . Net als die van Bastille gelegen aan de eerste metrolijn van Parijs Ligne 1. Dit Paviljoen heeft helaas veel minder lang gestaan want al in 1926 was dit Art Nouveau meesterwerk verdwenen. Opvallend aan deze ingang is dat er twee toegangen te zien zijn . Op rechts (met het Metropolitain bord) de toegang naar de trappen en op links met de schuifdeuren gaf toegang tot de liften.
Naast deze 2 opvallende paviljoens zijn in de loop van de 20ste eeuw ook veel open en andere type ingangen van Guimard verdwenen uit het Parijs straatbeeld. Van de Paviljoens zijn nu alleen nog een drietal kleine metroingangen over: Metropolitain Abesses / Metropolitain Dauphine en Metropolitain Chatelet. Dauphine is van de drie wel de meest bijzondere door de dichte zij panelen van emaille. Je vind ze terug op Parijs1900 o.a. in dit overzichtje >>>
Dat geldt overigens ook voor een aantal huizen die hij liet bouwen . Hier op Parijs1900 besteedde ik al reeds aandacht aan Hotel Nozal. Een imposante villa in het 16e die in de jaren 60 moest plaatsmaken voor flats. Hotel Nozal op Parijs1900 >>>
Hotel Nozal werd door Guimard gebouwd toe hij op een creatief hoogtepunt zat.