Immeuble rue Campagne Première

Architect André (Louis) Arfvidson (1870-1935) ontwierp in 1911 op het adres 31-31bis rue Campagne Première (14e arr.) een groot gebouw met 20 duplex atelierwoningen.

De woningen lopen door naar 25  Passage d’Enfer. De gevels zijn gedecoreerd met keramieke tegels en gevlamde zandsteen, toegeschreven aan de keramist Alexandre Bigot. Het gebouw wordt algemeen beschouwd als art nouveau met een duidelijke verwijzing naar art déco en zelfs modern internationalisme. Het atelier/woningen complex werd destijds gebouwd met luxe voorzieningen zoals een lift en telefoons voor de appartementen. Onder andere Man Ray verbleef hier.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Architect André (Louis) Arfvidson
Gebouwd 1911
Adres 31-31bis rue Campagne Première (14e arr.)
Métro M 4 of 6, station Raspail

Art Nouveau

Eind 19e eeuw wordt Parijs heringericht volgens de strakke regels van Haussman. Dan onstaat de heldere structuur van de boulevards en de typisch Parijse hoge bebouwing.

Op slechts paar plekken in de stad wordt de Hausmann- bebouwing doorbroken door een wat luchtiger architectuur. Architecten als Lavirotte, Sauvage, Herscher en Guimard zetten her en der in de stad appartementgebouwen en villa’s neer met Art Nouveau elementen. Guimard drukt de duidelijkste Art Nouveau stempel op Parijs met zijn bijzondere metro-ingangen.

Wellicht vind je de mooiste Art Nouveau in Brussel, Nancy en Praag maar in dit dossier laat ik zien dat er ook nog heel wat Art Nouveau te vinden is in Parijs.

Metro Dauphine

Aan het einde van Metrolijn 2 aan één van de uitgangen van de halte Porte Dauphine staat één van de mooiste Art Nouveau metroingangen van Parijs


Van de 140 door Guimard ontworpen metrostations in Art Nouveau stijl zijn er nog 90 over. De meeste daarvan zijn open trappen waarvan ook de ballustrades open zijn of bedekt met decoratieve schilden.

Maar Hector Guimard heeft ook een aantal overdekte ingangen ontworpen. In de boeken spreekt men over het type Paviljoen. Daar zijn er echter nog twee van over. De ingang Porte Dauphine en de ingang op Place des Abesses. Dauphine is eigenlijk  de meest decoratieve en de best bewaarde ingang van de twee. Dauphine staat echter niet erg op een centrale plek op een plein zoals Abesses.(Metropolitain Abesses op Parijs1900 >>>)

Metropolitain-Dauphine

Vanaf de straat is Metropolitain Dauphine niet echt zo makkelijk te vinden, namelijk ergens op een soort middenperk tusen het groen vlakbij de Bd Peripherique.  Als je op pad gaat: deze metroingang vind je aan de Avenue Foch bij Porte Dauphine, de eindhalte van metrolijn 2.

Metropolitain Dauphine
Adres Porte Dauphine  (Metro lijn 2 RATP >>> )
Gebouwd 1890-1900
Architect Hector Guimard

Castel Beranger

CastelBeranger1Aan de Rue Fontaine in het 16e arrondissement van Pariijs vind je het appartementengebouw waarmee de architect Hector Guimard ezijn naam vestigde als Art Nouveau architect

Daarvoor zag je wel al enkele Art Nouveau elementen in zijn bouwwerken maar  Zijn eerste huis in het 16e arrondissement bijvoorbeeld liet Guimard bouwen toen hij net in de 20 was (dat was in 1891) het Hotel Rosze aan de Rue Boileau.

Toen ook al besteedde hij in zijn ontwerpen veel aandacht aan details. En je ziet in de loop van 1880 -1895 dat strakke elementen uit het neo classisistich bouwen verdwijnen en maken plaats voor elegantere vormen. We zien dat bijvoorbeeld al in Hotel Jassedé aan de Rue Chardon Lagache in het 16e arr. (Op Parijs1900 >>)

Bijzonder kenmerkend in zijn bouwen worden de sierlijke lijnen, originele vormen en zaken als het prachtige houtwerk, de elegante gietijzeren ornamenten vaak gebaseerd op vormen uit de natuur (planten en bloemen) en natuurlijk de decoraties in emaille.  Het uiterlijk van de huizen krijgt hierdoor wat lichtvoetigs.

Castel beranger (1894) is een prachtig Art Nouveau woonblok met 36 appartementen. Dit is wel het bekendste werk van Guimard als architect. Vooral de gietijzeren details van de hekken met de planten motieven zijn de moeite waard. Het appartementencomplex is overigens niet toegankelijk voor bezoekers.

Castel Beranger gezien vanaf de straat.

 

Bovenste verdiepingen van Castel Beranger met de balkons en gietijzer decoraties

Castel Beranger : Hal met trappenhuis en lift

Castel Beranger: De grote hal

 

 

Castel Beranger
Architect:           Hector Guimard
Waar:                 Rue la Fontaine 16
Wanneer:          1894

Immeuble Félix Potin

Een prachtig Art Nouveau-gebouw uit 1904, ontworpen door Paul Auscher (1866-1932)  in opdracht van het winkelbedrijf Félix Potin.

Destijds was dit een warenhuis van formaat. Eind 20ste eeuw bestonden alleen nog de buurtsupermarktjes uit de keten. De winkeltjes van Félix Potin zijn helaas de afgelopen jaren nogal van het straatbeeld verdwenen.
adres 140, rue de Rennes
gebouwd 1904
architect Paul Auscher

 

 

waarinparijs34

Hotel Ceramic

Aan de Avenue Wagram (nr 34) niet ver van de Arc de Triomphe ligt aan de rechterkant van de weg Hotel Ceramic.

Dit “juweeltje” van de Art Nouveau bouwstijl is zoals de naam ook doet vermoeden inderdaad nog in gebruik als hotel met prijzen vanaf 150 euro.

Het huis is niet alleen met enorm oog voor detail ontworpen door Lavirotte in de twintiger jaren maar hij heeft ook een bijzonder getalendeerde keramiek ontwerper ingehuurd voor de decoraties aan het gebouw.

Naar de website van het hotel >>>>>

Hôtel Mezzara

Hôtel Mezzara aan de Rue Fontaine (16e arr)  wordt samen met Castel Béranger gezien als het hoogtepunt van het werk van de Art Nouveau architect Hector Guimard.

Het is geen appartementencomplex zoals Castel Beranger maar een Hôtel Particulier. Een particulier woonhuis dat in opdracht van de Franse zakenman Paul Mezzara werd gebouwd. Mezzara handelde in stoffen (kant) en gebruikte de villa ook om nieuwe stoffen te tonen aan zijn klanten.

Van buiten is dit misschien niet het meest in het oog springend Art Nouveau gebouw in Parijs en ook niet van Guimard. Het huis ligt namelijk wat dieper weg van de straat dan de andere woningen aan de Rue Fontaine. En is ook duidelijk minder hoog dan de rest van de bebouwing. Links zie je de concierge woning en rechts het eigenlijke woonhuis. De Façade van het huis is al met al wat sober, maar wacht tot je binnentreed,

Want vooral de inrichting , interieur en decoraties is fenomenaal. Want ook de inrichting en binnen decoraties zijn geheel van de hand van Guimard

De centrale hal en trappenhuis overstijgt in bepaalde opzichte het werk van Horta absoluut.

De afgelopen jaren mocht De Cercle Guimard de villa een paar keer gebruiken voor tentoonstellingen over Guimard en konden bezoekers een blik werpen in dit bijzondere huis. Momenteel is de Cercle Guimard bezig om samen met een geldschieter Hotel Mezzara de kopen , op te knappen en in te richten als de Fondation Guimard.  Maar dat is een langzaam proces. Voorlopig moeten we het dus doen met de foto’s
Meer over de Cercle Guimard >>>>
Het About Art Nouveau blog over Hotel Mezzara >>> 


Praktische informatie:
Architect: Hector Guimard
Adres: 60 rue Jean de la Fontaine
Gebouwd : 1910

 

Hotel Mezzara van Hector Guimard aan de Rue Fontaine in het 16e in Parijs

Guimard-Mezzara2

De hal van Hotel Mezzara

Een paar jaar geleden was Hotel Mezzara slechts voor een aantal weken te bezichtigen. Vanaf de hal mocht je een paar vertrekken in loeren. Dit is niet een heel mooie opname maar geeft wel een aardig beeld van de eetkamer

Guimard-Mezzara7

De glazen koepel in de hal van Hotel Mezzara

 

Jules Lavirotte in het 7e arr.

Jules Joseph Aimé Lavirotte (Lyon 1864-Parijs 1924) behaalde zijn architectendiploma in 1894 na een studie aan de Beaux Arts in Lyon en vervolgens aan de Beaux Arts in Parijs als leerling van Paul Blondel en heeft in het 7e arr. van Parijs 5 panden ontworpen:

151 rue de Grenelle, 1889, in een neo-Franse Rococostijl; alleen de deur met hagedissen, waarvan er één een maiskolf eet en het balkonhek boven de entree geven een impressie van de art nouveau die in zijn latere ontwerpen zo flamboyant aanwezig zijn.   Métro lijn 8 La Tour Maubourg

Ù

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

12 rue Sédillot, 1899, ontworpen voor gravin Monttessuy. tegenwoordig in gebruik als Italiaanse school Léonardo da Vinci:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het smeedwerk is vervaardigd door Auguste Dondelinger en de sculpturen door Léon Binet met wie Lavirotte vaker samenwerkte.

Métro lijn 9 Alma-Marceau, de pont de l’Alma oversteken naar avenue Rapp: rue Sédillot ligt erachter.

 

3 square Rapp, 1900, voor dezelfde gravin ontworpen en voor zichzelf en zijn vrouw, de schilderes Jane de Montchenu, met wie hij op de bovenste étage van het gebouw woonde en er zijn architectenburo had.

P1100646

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Métro lijn 9 Alma Marceau, om de hoek bij 29 av Rapp.

 

29 avenue Rapp, 1901, één van de meesterwerken van Lavirotte en het eerste huis in Parijs, dat praktisch helemaal is bedekt met gekleurde of geëmailleerde zandsteen, zgn. grès, in dit geval van Alexandre Bigot, een ware meester op dit gebied die met vele architecten, o.a. Guimard, Gebr. Perret en Sauvage, en dus ook met Lavirotte heeft samengewerkt en door andere ceramisten veel is nagebootst, omdat het gebruik van grès de gevels van cement en beton, de grondstoffen die in die tijd in opkomst waren, beschermden tegen weer en wind.

Het huis is ontworpen en gebouwd voor rekening van Bigot, die het goed kon gebruiken om zijn produkten en kunstenaarschap te etaleren. Tegenwoordig noemen we dat een win-win situatie.

De sculpturen zijn ontworpen door Jean-François Larrivé en uitgevoerd door Theobald-Joseph Sporrer, Firmin Michelet en Alfred Jean Halou.

Ù

Ù

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deze foto is van Wim Dammers, co-auteur, die zijn “plaatje” in een gunstiger jaargetijde heeft gemaakt dan ik, want bij mij gaat het pand voor een groot deel schuil achter het gebladerte. Métro lijn 9 Alma Marceau, brug over naar av. Rapp

 

en dan tot slot, wat het 7e arr. betreft:

134 rue de Grenelle, 1903, en het spectaculaire is er al een beetje af:

 

P1100703

P1100699

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Métro lijn 8 La Tour Maubourg.

Lavirotte in het 8e arrondissement

Lavirotte heeft in 1904 zijn meesterwerk in het 8e arrondissement ontworpen: Hôtel Céramic aan 34 avenue de Wagram (zie elders in deze rubriek) dat een historisch monument is evenals dat andere meesterwerk in het 7e aan 29 avenue Rapp, maar in het 8e arr. ontwerpt hij in 1906 aan de chique avenue de Messine op nr. 23 voor de uitgever A. Noël een herenhuis, dat oorspronkelijk een begane grond met 2 verdiepingen telt; de hogere étages en het koepeltje zijn in 1931 toegevoegd door andere architecten.

 

 

 

 

 

 

 

Zo zou het originele pand er dan in 1906 ongeveer hebben uitgezien. De huizen rechts staan in de rue de Messine 6 en zijn ook van de hand van Lavirotte en uit hetzelfde jaar.

 

Het beeldhouwwerk is gedaan door de sculpteur Léon Binet en het smeedwerk is van Auguste Dondelinger; beiden hebben ook met Lavirotte samengewerkt aan het gebouw op 12 rue Sédiilot (7e arr.); zie elders in de rubriek Lavirotte.

Ù

Er is niet veel meer over van de flamboyante art nouveau uit zijn eerdere ontwerpen. Misschien vond zijn opdrachtgever of misschien hijzelf, dat die stijl het mooiste achter de rug had. De gevel heeft in 1907 nog wel een prijs gekregen

Métro: station Monceau lijn 2 (recht door het park). 

 

art nouveau in het 17e arrondissement

In het 17e arrondissement staan toch aardig wat art nouveau gebouwen, vaak van niet zo heel bekende architecten. In de rue Boursault heb ik er in ieder geval 4 gefotografeerd:

op nr. 7 van de architect Charles Goujon uit 1911juli 2010 parijs 168;

 

 

 

 

 

 

 

 

en dan lopen we straat verder door naar nr 62-64, twee vrij smalle percelen van de architect René Simonet uit 1901 met versieringen in grès van Alexandre Bigot. Een en ander staat vermeld op de gevel juli 2010 parijs 176 (2)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

vrijwel meteen er naast op nr. 68 nog een pand van Auguste Verdonnet uit 1902. Verdonnet heeft veel meer ontworpen maar zijn stijl is meestal een beetje saai en net zoals bij andere art nouveau gebouwen zijn ook de zijne vaak al afgebroken.

 

 

 

 

 

 

 

Het métrostation Rome (lijn 2) ligt bij de ingang van de straat.