Jean Falp, architect

Jean Falp, een Spaanse architect, in 1868 in Rosas (Catalonie, Spanje) geboren en in 1943 overleden in Parijs op 73, rue Michel-Ange (16e arr), zijn woonadres, is rond 1900 als architect naar Parijs gekomen en heeft tussen 1899 en 1907 voornamelijk in het 12e arrondissement verschilllende gebouwen ontworpen in een karakteristieke stijl, met name door het beeldhouwwerk van een, in die tijd, bekende sculpteur Georges Edmond Ardouin van wie ik verder geen persoonlijke details heb kunnen vinden. Zijn stijl bij de gebouwen van Falp vallen op door de vrouwenkopjes met lang haar, de dieren en vooral katten in een  ietwat zoetelijke, naïeve stijl maar wel met de sierlijke bogen van de art nouveau, met name inde balkonhekken, waarvan de maker nergens wordt vermeld.

1902 (ong.): 104 avenue du Président Wilson, Montreuil.

Dit pand is ingeschreven als cultureel monument in het monumentenregister.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

detail van het gestucte plafond in de hal, waarschijnlijk van de hand van sculpteur G.E. Ardouin.

métro 9 Robespierre

1903: 41 avenue de St. Mandé (12e arr.) Dit pand is als gemeentelijk monument aangemerkt in de PLU annexe 6 van de gemeente Parijs.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

métro 6 Picpus

1905: 17 avenue du Bel-Air (12e arr.), sculpteur G. Ardouin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1905: 2 rue Dorian (voormalig nr. 15 rue Dorian prolongée)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kanteelen op het dak, overvloedige sculpturen: het kattenkopje is grandioos.

prachtig luchtrooster.

métro 1,2,6,9 RER A, Nation

1907: 11bis rue Faidherbe (11e arr.)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

métro 8 Faidherbe-Chaligny

 

1909: 4 rue Dorian (voormalig nr. 13 rue Dorian prolongée

Dit pand is het meest uitbundig gedecoreerd van allemaal, van onder tot boven beeldhouwwerk van Ardouin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1909: 6 rue Dorian (voormalig nr. 11 rue Dorian prolongée

 

 

 

 

 

 

 

 

métro 1,2,3,9, RER A Nation

1914: 77 rue du Ruisseau (18e arr.). Waar alle andere panden zijn gebouwd in gepleisterde baksteen, is dit pand in ruwe baksteen gelaten.

 

 

 

 

 

 

 

 

métro 4 Porte de Clignancourt

Metro Abbesses

Aan het einde van de 19e eeuw kreeg de Parijse architect Hector Guimard de opdracht van de  Compagnie du chemin de fer Métropolitain de Paris om het Parijse metronet te voorzien van karakteristieke ingangen.

Hij ontwierp de ingangen in Art Nouveau-stijl. Deze stijl kenmerkt zich door rijke decoraties en plantenmotieven. Guimard liet de ingangen in eigen ateliers bouwen en gebruikte daarbij voor die tijd vernieuwende gietijzertechnieken. zodat hij in een vrij hoge productie de metrolijnen van ingangen kon voorzien

De plaatsing van de Art Nouveau ingangen ging door tot aan WOI maar daarna stopte de opdracht. Niet alleen  door de onrust van de oorlog maar ook omdat de Art Nouveau minder populair was geworden.

Nieuwe ingangen werden in andere stijl geplaatst en in de loop der jaren zijn er ok nogal wat karakteristieke “Style Guimard” ingangen verdwenen bij verbouwingen en uitbreidingen. Van de 140 Guimard ingangen zijn er nu zo’n 90 over.

Naast de metro-ingang van Porte Dauphine in het 16e arrondissement is metro Abbesses op Montmartre de meest compleet overgebleven metro-ingang. Men noemt dit het type ‘open paviljoen met dak’. Deze ingang heeft overigens niet altijd op deze plek gestaan want van oorsprong stond deze voor het Hotel de Ville. In 1947 is deze metroingang verplaatst naar Montmartre.

De “Metropolitain” Abbesses is overigens het enige metrostation echt op de Butte van Montmartre en geeft daarmee toegang tot een metrostation waar je behoorlijk moet afdalen (Er is een lift ; ) om bij de Perrons te komen. Andere metrostations van Montmartre zoals Blanche, Pigalle, Lamarck Caulaincourt en Chateau Rouge liggen aan de voet van de Butte.

Metro Dauphine staat wat verloren in het groen van een middenberm op een drukke boulevard tegen de Boulevard Peripherique, maar Abbesses heeft een prominente plaats op een van de aardigste pleintjes van Montmartre. Place des Abesses heeft weinig verkeer en heeft een kerk, een cafe, een Wallace fontein, een hotel en een Bar Tabac. Vooral tegen de avond lijkt deze metro-ingang steeds beter tot zijn recht te komen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Metropolitain Abesses
Adres Place des Abesses (Metro lijn 12 RATP >>> )
Gebouwd 1890-1900
Architect Hector Guimard

De Cercle guimard over de Abbesses ingang >>>

Maison Tristan Tzara

maison-tzaraDit huis op Montmartre is tussen 1925 en 1927 gebouwd door de architect Adolphe Loos voor Tristan Tzara.

De bouw verliep niet helemaal vlekkeloos. Tristan Tzara had verschillende ideeën en Loos wilde daar niet altijd in mee gaan . Het huis is dus op een aantal fronten de uitkosmt van compromis.

Tzara is overigens de man die de Dada beweging heeft geïnitieerd.

Vanaf de straat is er weinig bijzonders aan dit huis te zien. zeker in de zomer wordt het zicht wat ontnomen door de bomen van d Avenue Junot

De Villa heeft een formele voorkant zoals vele huizen in deze straat. De onderverdieping heeft een gevel van het type baksteen dat je op Montmartre wel vaker ziet en dat valt dus niet zo op. Bovendien is het wat onaardig gezegd een beetje een doos.

Je moet wat afstand nemen om een beter beeld te krijgen van de villa

De beste blik krijg je via één van de doorgangen tussen de Rue Lepic en de Rue Junot.

archief foto van een architectuursite

De ingang van één van die verbindingen vind je overigens direct rechts van dit huis. Helaas zijn die vaak gesloten. Maar als je de gelegenheid krijgt is het erg leuk om even door te steken .

Want de zuidgevel is het meest interessante deel van de villa, met o.a het atelier van Madame Tzara en daar heb je uitzicht op Parijs, want je zit niet voor niets op La Butte !

Naam: Maison Tristan Tzara
Architect : Adolphe Loos
Gebouwd : 1925/1926
adres: 15 Avenue Junot 18e arr
Metro: Blanche

Appartements Amiraux

De architect Henri Sauvage is vooral bekend door het appartementencomplex La Sportive in het 6e arrondissement, maar ook  het appartementencomplex in de Rue des Amiraux is wel een bezoekje waard.

Maisons a gradins
Het is om te beginnen een veel completer en groter wooncomplex met ook weer de terrasvormige opbouw die zo kenmerkend is voor Sauvage. Hij schept hiermee ruimte en diepte in het ontwerp en voorziet bovendien de bewoners van een terras. Sauvage heeft het niet helemaal kunnen uitvoeren zoals hij het wilde wegens financiële beperkingen bij dit sociale woningbouwproject.

Piscine Amiraux
Bijzonder opmerkelijk is dat de ruimte die is ontstaan door de terrasvormige bouw van het complex, heel efficiënt is gebruikt voor de bouw van een zwembad met een glazen overkapping. Qua sfeer heeft het wat weg van het Zuiderbad in Amsterdam. Ingang van het bad in de Rue H. Lachapelle, een zijstraatje van de Rue des Amiraux.

Piscine Amiraux na de verbouwing in 2017

Appartements Amiraux:
Architect: Henri Sauvage
Gebouwd : 1923-1925
Bestemming: Sociale woningbouw
Adres: Rue des Amiraux
Metro: Simplon

Openingstijden van het bad: di t/m do 7.00-13.00 uur, za van 7.00-17.30 uur en zo van 8.00-12.00 uur. Ma en vr gesloten.

Officieel adres van het zwembad: 6, rue Hermann-Lachapelle, Paris 75018, tel. 01.46.06.46.47